شیوع اختلالات عضلانی-اسکلتی منجر به ازکارافتادگی در کارکنان نیروی هوایی طی سالهای 1371 تا 1382

سابقه و هدف: در دهه‌های اخیر با صنعتی شدن کشورهای در حال توسعه، بر میزان آسیبها، بیماریها و حوادث ناشی از کار افزوده شده است. یکی از مهمترین سرمایه‌های هر سازمان به خصوص سازمانهای نظامی نیروی انسانی است. یکی از علل مهم بازنشستگی زودرس علل اسکلتی و عضلانی است. این علل اغلب قابل پیشگیری هستند. بنابراین شناخت و بررسی دقیق این علل اولین گام در پیشگیری و کنترل بازنشستگی زودرس ناشی از آنها می‌باشد. به همین دلیل این مطالعه به بررسی فراوانی اختلالات و آسیبهای اسکلتی در افراد از کارافتاده پرسنل نیروی هوایی از سال 1371 تا 1382می باشد.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی تحلیلی به صورت مقطعی و گذشته نگر بر روی کلیه پرسنل نظامی و غیرنظامی (کارمند) که طی سالهای 1371 تا 1382 به علل پزشکی و با تشخیصهای بیماریها و آسیبهای اسکلتی و عضلانی زودتر از موعد بازنشسته شده‌اند، انجام شده است. اطلاعات حاصل از پرونده‌ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 13 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: درمجموع از 1931 نفر که به علل مختلف پزشکی طی 11 سال، زودتر از موعد بازنشسته شده بودند، 429 نفر (2/22%) مشکلات اسکلتی و عضلانی داشتند. میانگین سنی در این افراد 2/5±1/41 سال بود؛ میانگین سالهای از دست رفته خدمت 9/4±5/7 سال بود.�مشکلات و بیماریهای قسمتهای مختلف بدن شامل ستون فقرات 2/66%، اندام تحتانی 2/14%، اندام فوقانی 5/3% و اختلال عمومی 3/15% بود. از بین بیماریهای مختلف اختلالات دیسک با میزان 2/51% بیشترین نسبت را تشکیل می‌داد. پس از آن بیماریهای مفاصل اندامها 5/16%، سرطانهای سیستم اسکلتی و عضلانی و سرطانهای منتج به فلجهای اندامی 8/11%، درگیریهای اعصاب 4/11%، شکستگی منجر به ازکارافتادگی 1/8%، قطع عضو 3% بودند. نتیجه‌گیری:  با توجه به شیوع اختلالات اسکلتی و نقش بالای این مشکلات در ازکارافتادگی و کاهش بازده کاری، باید جهت پیشگیری از آنها اقداماتی صورت گیرد. بیماریهای مفاصل در بین کل مشکلات، در مقام دوم (پس از اختلالات دیسک) قرار داشت و استئوآرتریت در بین بیماریهای اندامها، شیوع بیشتری از سایرین داشت. با توجه به قابل پیشگیری بودن این بیماریها می‌توان با اقدامات هدفمند پیشگیرانه از بروز آن جلوگیری کرد.